Chłopcy z Placu Broni

"Chłopcy z Placu Broni" to powieść węgierskiego pisarza Ferenca Molnra, wydana po raz pierwszy w 1907 roku. Głównym tematem książki jest przyjaźń grupy chłopców mieszkających przy ulicy Pawła. Tytuł powieści odnosi się do ich ulubionego miejsca zabaw Placu Broni, który staje się symbolem nie tylko przyjaźni i lojalności, ale także beztroskiego dzieciństwa, odpowiedzialności oraz walki o swoje miejsce w świecie. Centralną postacią jest Nemeczek, najmłodszy i najmniej doceniany członek grupy. Początkowo przedstawiany jako tchórzliwy chłopiec, z czasem okazuje się być lojalny i oddany swoim przyjaciołom, mimo że niejednokrotnie czuje strach. Jego śmierć podkreśla wartość honoru i zaangażowania w słusznie obrany cel. Często ci, którzy są najsłabsi, okazują się najbardziej wartościowi, choć często mało dostrzegani przez innych.