Hipster

19 września 2014 roku, podczas przedstawienia w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim, alarm bombowy
spowodował ewakuację wszystkich widzów, wśród których znajdował się ówczesny premier Donald Tusk. Wokół
tego autentycznego wydarzenia skupia się akcja Tragików z Miasta, będących swoistym autorskim odczytaniem
Szekspirowskiego Hamleta. W powieści snute są rozmaite wątki: kryminalny, miłosny, wreszcie polityczny
problem niedowiedzionej winy, niewymierzonej kary, wreszcie demoralizującego braku odpowiedzialności.
Wydarzenia z gdańskiego teatru krok po kroku rekonstruuje Nina, bohaterka pierwszej powieści cyklu o hipsterze,
zatytułowanej Spotkałam kiedyś prawdziwego hipstera, która przewrotnie mierzy się z wydarzeniami z niedawnej
historii Polski, w tym z traumą posmoleńską. Cykl ten łączy nie tylko postać Niny, lecz także tytułowy hipster. Kim
jest hipster? Nie chodzi tu tylko o modę czy tzw. hipsterski styl bycia. Definicja jest szersza. Hipster to ktoś, kto
wymyka się standardowym formułom, kto jest oryginalny i niekonwencjonalny, nie ulega instynktom stadnym, kto
nie boi się ostracyzmu i ma dar pociągania za sobą innych.
Fabuły obu powieści hipsterskiego cyklu w przewrotny sposób pokazują możliwości realnego wpływania na bieg
wydarzeń, zapobiegania wbrew narzucanym odgórnie tendencjom pokornemu godzeniu się z klęskami
i odważnego podtrzymywania pamięci.
Książka Miklaszewskiej płynnie przechodzi od tragedii do farsy, od smutnej refleksji do hurraoptymistycznego
krzepienia serc. W każdym przypadku robi to wyśmienicie pod względem warsztatowym i z bezczelnym
rozmachem. Dam sobie rękę uciąć, że nawet jeśli skrajnie was rozsierdzi, to i tak przyznacie z podziwem, że czegoś
takiego nie czytaliście.