ANNA MILA MILEWSKA ? rocznik 80. Pisze od podstawówki, swój pierwszy arkusz poetycki pt. Próba mikrofonu wydała w 1995 roku w Ostrowie Wielkopolskim. Zdobyła kilka nagród i wyróżnień w konkursach poetyckich, miedzy innymi Złote Pióro w Katowicach...

Kolejny tomik znakomitego poety, którego liryka dotyczy refleksji o sztuce, w tym poezji, historycznych wydarzeń czy niedocenianych drobiazgów, które znamy nie tylko z przeszłości. To samo dotyczy miejsc, z którymi ja liryczne tych wierszy...

Tyle westchnień, jedna łza,
ciężka jak olbrzymi głaz,
wiele smutku w sobie ma,
chociaż spadnie jeden raz.
Jedna perła się zrodziła
z mąk, męczarni utajonych,
jedną perłę uroniła
z oczu swoich, współprzymkniętych.

Wybór różnogatunkowej satyry z wcześniejszych publikacji autora, które ukazują naszą rzeczywistość, nie tylko w krzywym zwierciadle. Te zadziorki, drzazgi, lotki, zabajki, ostróżki, okrajki, zasłowia, satyry i groteski pokazują, jak zawsze u...

Rzeczywistość odbijana w przeróżnych lustrach, obyczajowych, braku kultury politycznej, tradycyjnych wad, takich jak pycha czy lenistwo, wreszcie portrety kobiet. Często zaskakująca puenta, do tego oryginalne rysunki Artura Grabowskiego.

Mądra, filozoficzna poezja, komentująca wydarzenia społeczne czy polityczne, ale zawsze w zderzeniu z kosmicznym i boskim uniwersum, mówiąca o losie i kondycji nie tylko człowieka. Liczne odniesienia do przyjaciół w istnieniu są nie tylko hołdem...

Piękna, klasyczna, często wyszukana fraza, oryginalne metafory, nieustający dialog z tradycją, nie tylko w sensie poetyckim, ale i prezentowanych tematów. Dotyczy to Starożytności, różnorodnych wydarzeń historycznych, również tych współczesnych....

Miłość jest jak Róża jerycho.
Rozkwita skropiona
Rzęsistym dezczem
Tak właśnie
Uczucie rozwija się w nas.

Samotność rozdziera mi duszę,
sercu bić się już odechciało,
bo w życiu przyjemności tak mało.
Oddesz już nie przyspiesza,
obiektu westchnień zabrakło -
więc po co...

Tylu ludzi mnie zraniło,
Każde słowo tak bardzo bolało,
Tyle doświadczyła przykrości.
Dlaczego mamo...

Nie śpieszy mi się,
Zaczekam...
Bo wiesz?
Nie wszyscy
Wiedzieć wszsytko o mnie muszą...
Tęsknię do kogoś,
Kto będzie mniał dla mnie czas
I wybierze się na długi spacer...
Z moją duszą.

z wiekiem
wyrabiam się
jak mały trybik
w ogromnej maszynie
ale nigdy nie będę
chodzić
jak w zegarku.

Bo w kłosach pszenicznych, srebenym łanie żyta,
Sens mego istenienia, radość ma rozkwita.
Wraz ze zżętym chlebem, snopem powiązanym.
Wiąże swoje życie i wciąż idę za nim. ...

Tu na grani wyciągam rękę
chcąc złapać chwilę
Z zapartym tchem
zatrzymaną myślą
zawieszona dryfuję
hen hen po horyzont...

Drogi Czytelniku, w Kontro-wersie natkniesz się na parę niespodzianek językowych, które być może nawet wprowadzą Cię w zakłopotanie, ponieważ pierwszą myślą, jaka przyjdzie Ci wtedy do głowy, będzie: Mam ich błąd!. A jednak nie. Autorka pozwoliła...