Zbyszku,przeczytałem z pożytkiem; od tych minidystychów zrobiło się mnie więcej, posługujesz się słowem, pod- i zasłowem, wokółsłowem, międzysłowem, podszewką znaczenia, słowem wielomownym i wieloznacznym, skromnym, prostym, a jakże bogatym,...

W swoim nowym tomie Waldemar Jocher gra o wysokie stawki oszczędnymi zestawami sztonów. Nie jestem pewien, czy wygrywa, czy przegrywa, ale nie to jest najważniejsze; fascynuje samo obserwowanie rozgrywki.Miłosz BiedrzyckiMinimal z mocą...

Liryka, którą Roca przedstawia, jest tylko w pewnym stopniu dyskretna oraz po europejsku transparentna chociaż tu nawet język ezopowy uczy się trudnej, ale znaczącej sztuki milczenia na temat. Otóż, Roca jednym ruchem ręki pokazuje, jak czerpie...

Wyobraźnia językowa Wojciecha Zamysłowskiego jest wyobraźnią całkowicie i bezwzględnie rozgłębionej przez język przestrzeni: bardziej uwikłanej i (jeżeli mogę tak powiedzieć) splamionej architektonicznie niż samą architekturą wiersza wzmacnianej...

Wiersze Franciszka Lime podejmują próbę wyjścia z obszaru naznaczonego złem. Jednocześnie odważnie z nim obcują. Być może ich pierwotną intencją jest przemiana siebie i zła, które rozgościło się w człowieku? Ascetyczny krój tych liryków, fason...

Poezji Macieja Bieszczada od początku jego drogi twórczej towarzyszy pewność, że rzeczywistość nie ogranicza się jedynie do spraw materialnych, intelektualnych i psychicznych. Jest bowiem coś (a w zasadzie Ktoś) więcej, co (Kto) umyka zmysłowemu...

REKOMENDACJE LUMINARZY POLSKIEJ POEZJI wyboru dokonała K.G. Cny młodziku Michaliku Tych wierszyków Pisz bez liku! Ty, mopanku, Sebastianku, Ćwicz ostre kreski Do makabreski! Ks. Józef Baka herbu Baka Finezji pełna forma, Treść zawsze...

Wersja dwujęzyczna Triest Przeszedłem całe miasto. Skręciłem potem w stromą ulicę z początku ludną, dalej pustą, zakończoną murkiem: zaułek, w którym sam teraz siedzę i myślę, że gdzie kończy się on, tam kończy się miasto. Triest ma opryskliwy...

Poezja wyobraźni, zaskakujących skojarzeń i bajkowych wręcz odniesień. Oryginalne metafory, czasem ma się wrażenie, że to taka zabawa słowem, ale takie odczytanie tych wierszy rozmija się z rzeczywistością. Za dużo jest aluzji, odniesień czy...

Prowincje piękna rozpisane na różnorodne głosy, na delikatne intymności i filozoficzne zadumy. I ta nieustająca obecność przyrody, której elementy współtworzą ten liryczny koncert, często wieloznaczny i metafizyczny. Sugestywne i dyskretne...